Hele warme dag

Vanmorgen begon al warm. De zon was er nog niet eens maar de wind was zeer droog en ongewoon warm. Met de zon erbij was het alleen in het zwembad uit te houden.
's Middags kwam er ineens een harde wind schijnbaar uit het niets te voorschijn die de bomen deed ombuigen. Het zwembad raakte vol met bladeren. Na een half uur waaien was de temperatuur weer normaal voor hier. Dit hebben we nog niet eerder meegemaakt. Hoe warm het is geweest weten we niet. Volgens de BOM was het 38 graden.

 

Truckstop

Wij kwamen te laat aan bij de camping in nationaal park Lane Cove in Sydney. De receptie was al dicht. We maakten ons hier niet al te druk om. We parkeerden de camper aan de zijkant van de camping (waar al 2 andere auto´s stonden die ook niet op tijd waren) en gingen eerst douchen. Daarna eten in de campingkeuken. We lagen al in bed toen er op de camper geklopt werd. Security. Of we wel wilden vertrekken want anders moest hij de politie bellen omdat er niet overnacht mocht worden buiten de camping. Daarop gingen we 's nachts door Sydney rijden op zoek naar de eerste de beste Rest Area. Het werd een truckstop @ Berowra. Er stonden meer auto's, busjes en zelfs een tent. En er waren wc's.

De truckstop ligt een paar km's voor de Rest Area met de naam Mooney Mooney, waar we de volgende morgen naar toe zijn gereden om te ontbijten. Daar was het zo druk dat er nauwelijks meer plek voor ons was om de auto te kunnen parkeren. Het is dan ook een mooie locatie om bv je boot te water te laten.

Bodalla

Onderweg van Eden naar Sydney kwamen we o.a. door het plaatsje Bodalla ( Dit is van oorsprong een Aboriginals naam zoals veel plaatsen). De gemeentenaam (shire) is Eurobodalla. Hier is een bekende kaasfabriek. Ook zijn er leuke kleine winkeltjes, een grote kroeg met het in Australië bekende biermerk XXXX, (4 x niks), een klein oude postkantoortje. Het gebouw wordt maar voor de helft gebruikt als postkantoor en de andere helft als kunstgalerie.

  

  

  

  

Goud!

De afstanden tussen plaatsen in Australiè zijn groot,  de auto´s zijn ook groot, de caravans zijn groot. De nationale natuurparken zijn groot, maar ook de insecten die er leven zijn groot. Deze grote gouden kever liep in een wc en is minstens 5 cm lang!

Toch leuker om te zien dan deze 2 ongeveer even grote insecten:

  

Australiaday 2017

Van Australiaday 2017 was dit jaar nog minder te merken dan de voorgaande jaren. Op het nieuws hoorden we dat er ook groepen zijn die het graag zouden willen afschaffen omdat ze het zien als het begin van de bezetting van het land wat eigendom was van de Aboriginals.
Bijna alle winkels waren vandaag open. We konden deze 2 foto's maken.

 

A morningwalk

Wij wandelen veel en hebben altijd een fototoestel mee. Ook als we gewoon een brood gaan kopen. Soms kun je namelijk zomaar een dolfijn tegen komen. (Dat is eens gebeurd).

    

    

   

Watermeloen eten in de zon

De Butcherbird

Nog steeds worden we verrast door de bijzondere dieren die we onderweg tegenkomen. Vogels zijn er overal. Vanavond keken we het nieuws tijdens het eten in een campingkeuken en op het laatst konden we niets meer horen vanwege het lawaai van de vele papegaaien verderop in de bomen. Het zijn vooral de witte die het meeste lawaai maken, maar ook de grijs met rose kunnen er wat van.
Nieuw voor ons is de Butcherbird. Vrij vertaald de slagervogel. Deze vogel heeft deze naam gekregen omdat het dode dieren die ze nog niet opeet in de bomen en struiken ophangt voor later. De vogel lijkt een beetje op een Magpie en heeft net zulke vrolijke liedjes. Steeds weer andere melodietjes.

 

Enkele vergezichten onderweg

Ze heel veel km´s hebben we nog niet gereden. Van Melbourne zijn we direct naar Sale gereden. Van Sale naar Bairnsdale en van Bairnsdale naar Eden.De omgeving rond Melbourne is niet bijzonder interessant, maar het stuk van Bairnsdale tot Eden juist wel. Onderweg van Bairnsdale naar Lakes Entrance kom je door typisch farmland en kleine gehuchtjes en Creeks waar de tijd lijkt te hebben stilgestaan. De Princes highway is hier een éénbaansweg en gaat dwars door deze plaatsjes heen. Hoewel het een highway is gelden de gewone verkeersregels in de bebouwde kom, dus moet je ook steeds terug naar 60 km per uur en als het schooltijd is zelfs naar 30 km per uur. Lakes Entrance is een toeristenplaats aan de zee. Het heeft 22 campings is ons verteld. Bij het binnenrijden rij je in enkele haarspeldbochten de berg op en zie je het plaatsje liggen vanaf de berg aan de zee. Dat is een mooi gezicht. Het plaatsje heeft ook alles wat toeristen zoeken, zoals winkeltjes, zee, strand, een groot meer, lange kades met vissersboten, grote voetgangersbrug, en regenwouden met niet alleen eucalyptusbomen maar een grotere variatie door de vele neerslag en hierdoor ook de hele grote boomvarens. Ook zijn hier al de grote termietenbulten te zien. 

Hierna is het eerste grotere plaatsje Nowa Nowa. Dit plaatsje ligt midden in de uitgestrekte bossen en heeft 1 winkel en 2 campings en dat was het dan wel. Orbost is het volgende plaatsje en is iets groter. Daarna volgen zo´n 200 km eucalypthusbos waar je verder niets tegenkomt. Ook kun je km's rijden zonder tegenliggers of auto's achter je. Een saaie weg. Helaas zagen we onderweg ook een grote dode Wombat aan de kant van de weg liggen. Aangereden. En enkele kangoeroes en wallabie's. Ik heb nog uit moeten wijken voor een grote goanna, een hagedis van zo'n 2 meter die plotseling de weg overstak. Midden in deze bossen ligt het plaatsje Cann River. Dit is een iets grotere plaats, wat vast komt doordat deze op een driesprong ligt. Hier kun je de Monaro highway nemen richting Canberra. Wij zijn verder gereden op de Princes Highway en gestopt in Genoa; het laatste plaats in de staat Victoria vlak bij de grens met New South Wales (NSW). Op Genoa hebben we geslapen op de Rest Area. De volgende dag kwamen we in Eden aan. Een klein plaatsje aan zee, met 3 campings. 

Momenteel staan we een paar dagen stil op een betaalbare camping. De meeste campings hebben momenteel hun prijzen minimaal verdubbeld tot Australiaday (26 januari). 

Onderweg hebben we een aantal foto´s gemaakt en een paar staan hieronder.

 

  

  

  

Willy Wagtail op de kangoeroe

Een klein vogeltje die steeds zijn staart heen en weer beweegt heet Willy Wagtale. Dit vogeltje lijkt goede maatjes te zijn met een kangoeroe. De kangoeroes komen ´s avonds tegen de schemering op de camping gras eten. En dit vogeltje gaat telkens op de rug zitten van de kangoeroe. Of op haar staart.

    

    

Geschiedenis van Twofold Bay in beeld

   

  

  

  

Deze afbeeldingen staan om het terrein van de Killerwhale-museum