De bush stone curlew hebben wij nog maar op 2 plaatsen gezien. Soms hoor je ze alleen maar zie je ze niet. Zij worden actief als het donker is. Overdag staan ze wat op hun lange poten tussen de bosjes waar je ze bijna niet ziet. Als je dicht bij ze komt dan doen ze net alsof ze niet leven. Stokstijf blijven ze staan en dat lijkt soms heel grappig met hun grote ogen. Ze kunnen wel vliegen, maar dat zien we ze nauwelijks doen. Ze kunnen ook heel hard lopen. De eerste keer dat wij deze vogels hoorden schrokken we van ze. Zij hebben namelijk een hele luide, klagerig gegil. Het was toen nacht en wij lagen op bed. Zeker een bijzondere ervaring.
's avonds gaan deze vogels op zoek naar eten. Ze bewegen zo stil dat ze ineens achter je kunnen staan of ongemerkt voor je langs lopen. Ze roepen 's avonds ook naar elkaar. Als de curlew toevallig achter je staat en je hebt het niet door en begint te schreeuwen dan krijg je echt wel kippevel!
Het vrouwtje ziet er hetzelfde uit als het mannetje. Door de kleuren van hun veren vallen ze niet goed op in de rommel van de bosjes.
Dit jaar zagen we voor het eerst een curlew zitten op 2 eieren. Gewoon op de grond. Het is vandaag de eerste dag van de herfst maar daar merk je hier niets van.
Hieronder een kort filmpje van hun geluid. Maar live is het geluid veel luider!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten